17.1.09

Oudere kijkers

Groot Ventje en ik leunen genoeglijk achterover op de roodfluwelen klapstoeltjes. Op het podium brengen muzikanten nog een en ander in gereedheid, kinderen tekenen op grote witte bladen terwijl camera's hun kleurrijke prenten meteen uitvergroot op schermen op de achterwand tonen.
'Dat zouden ze er toch bij moeten zetten,' hoor ik een stem achter me, met het typische craquelé dat vele, vele jaren verraadt. Ik werp een blik over mijn schouder. Tussen alle vijf- en zes- en zeven- en achtjarigen en hun ouders zit een groepje van drie keurige, helemaal opgedirkte dames op leeftijd. 'Allee, The King and I was zo'n schoon verhaal, maar dit...', ze wijst naar het podium en rolt met haar ogen. Ik probeer een glimlach te onderdrukken, in het programmaboekje stond bij de beschrijving van Ik en de koningin duidelijk '5+'.
De lichten doven, Orkest MaxTak en actrice Lottie Hellingman dompelen de zaal onder in een schitterende bewerking van het boek van Ted van Lieshout. Groot Ventje zit op het puntje van zijn stoel bij het verhaal van het meisje dat 'bloemenmeisje' wil worden om een boeket te overhandigen aan de koningin, wiebelt op de maat van de muziek van het tienkoppige orkest, lacht als ze zingt hoe 'onberispelijk' ze is, rekt zijn hals uit om niets te missen van de beelden die geprojecteerd worden op het scherm, houdt geschrokken zijn adem in als het op de dag van het bezoek van de koningin helemaal misgaat. Ik en de koningin is een wervelende, sprankelende, mooie, humoristische en inventieve voorstelling - we hadden niet anders verwacht na hun Reuzenkrokodil.
'Mooi,' zucht Groot Ventje als de lichten weer aangaan.
'Dat is toch echt niks voor kinderen van vijf jaar,' hoor ik achter me. 'Die snappen dat verhaal toch nog niet. En die muziek, dat is toch echt niks voor kinderen van nu.'

15.1.09

Associatie

De klas van Groot Ventje heeft een opruimliedje. Geen voor de hand liggend oppeppend 'we zetten onze schouders er even onder'-deuntje, maar prachtige pianomuziek, klezmer zo blijkt, van Denis Cuniot. Een heerlijke muziekontdekking - al laat Groot Ventje me er nooit lang van genieten: 'Zet dat nu maar weer af, mama!' Het moest ons maar eens op ideeën brengen.


Discover Denis Cuniot!

13.1.09

Parel

'De Essays van de Montaigne,' begin ik vragend, Fnacgewijs klaar om meer informatie te verschaffen, uitgeverij, publicatiejaar, desgewenst te spellen en te informeren naar bestelbaarheid.
De man in het mooie pand aan het Ladeuzeplein knikt, draait zich om naar de hoge boekenkast achter zich: 'Ik heb er twee edities van, maar het is dezelfde vertaling. Van Hans van Pinxteren, prima vertaling, er is dan ook heel lang aan gewerkt. Van Athenaeum. Er is, in de jaren negentig geloof ik, ook een vertaling verschenen bij uitgeverij Boom, maar die is lang niet zo goed. Die had mijn vader thuis, ik heb het Franse origineel gelezen, maar ik heb die versie er wel eens mee vergeleken, en er stonden echt fouten in. Fout vertaalde negaties, dat soort dingen. Maar deze vertaling van Hans van Pinxteren is écht goed.'
Het Paard van Troje is een bijna anachronistisch aandoende parel van een boekhandel die een en al liefde voor boeken ademt. Van de kast klassieken uit de oudheid, langs de rekken Privé-domein en Russische Bibliotheek, naar de hedendaagse literatuur: mijn verlanglijstje groeit zienderogen.
Vandaag stap ik de winkel buiten met 1555 pagina's de Montaigne en 14 dvd's Van de schoonheid en de troost, de legendarische televisiereeks van Wim Kayzer. Goed voor dagen lees-, kijk- en denkplezier.

11.1.09

Na de sneeuw

De laatste sneeuw?


Met de dooi in het vooruitzicht gooiden we alle plannen om, verlieten ons vlakke veldenland en trokken naar oma en opa Landen, waar de hellingen steil zijn en de slee naar beneden roetsjt. Meteen goed voor veel plezier, geschater, rode wangen en koude voeten.

Winterwandeling









8.1.09

Hiërogliefen in de sneeuw

Groot Ventje, in de ban van het klasproject rond het Oude Egypte, tekent hiërogliefen in de sneeuw.

6.1.09

De echte Pooh

Klein Ventje snuffelt in de boekenrekken in mijn werkkamer en haalt er een klein boekje over Winnie-the-Pooh uit. Aandachtig bekijkt hij de tekeningen van E.H. Shepard, zegt dan: 'Nu ga ik de letters lezen. Hier staat: ze spelen allemaal in het gras. En hier staat: Pooh en Knor zitten in het gras. En deze letters zeggen: er komen bijen uit de boom. En hier staat: Pooh zoekt honing in de kast. Dat is zo, want dat is bij de echte Pooh ook zo.'

5.1.09

Vliegen

Klein Ventje speelt met een vliegtuig, laat het op de grond vallen.
Groot Ventje: 'Kijk uit, je laat het vallen.'
Klein Ventje: 'Nee hoor, ik probeer het in de lucht te zetten om te vliegen, maar het lukt niet.'

Winter



Nieuw jaar


Oud jaar


19.9.08

De natuur

Als Groot Ventje en ik thuiskomen van school vraagt hij waarom papa eigenlijk altijd later thuiskomt. Dat scholen vroeger uit zijn dan het werk van grote mensen, leg ik uit. Dat dat eigenlijk een beetje dom is, want de kinderen moeten wél afgehaald worden. Even blijft het stil, en dan: 'Maar de natuur heeft er wel voor gezorgd dat er oma's en opa's zijn die de kinderen kunnen afhalen!'

15.9.08

Echo

'Nee hoor, nu eventjes niet,' hoor ik Klein Ventje antwoorden aan Groot Ventje, die hem net heeft gevraagd een stuk speelgoed te pakken. 'Ik heb geen tijd!'

Kleur

'Als je blauw en groen mengt, krijg je appelblauwzeegroen,' zegt Groot Ventje. 'En weet je wat je krijgt als je geel en groen mengt? Appelgeelbananengroen!'

Het was geen voorstelling

Mijn eerste kennismaking met Pantalone - nu Kunstenhuis Pantalone en Productiehuis Pantalone - was het wondermooie Luna van de boom van Bart Moeyaert en Gerda Dendooven, op muziek van Filip Bral. Sindsdien heb ik het huis leren kennen als een bruisende plek, waar jonge, oudere en zelfs piepjonge kinderen op een vaak verrassende, immer creatieve manier kunnen kennismaken met kunst en cultuur.
Gisteren stond de voorstelling Dit is geen voorstelling van Max Vandervorst op het programma. Voor kinderen vanaf twee: prima geschikt voor Groot én Klein Ventje dus. Vooraf kregen we een ontbijt, met koffiekoeken, fruitsap en chocolademelk en zoals altijd bij Pantalone duurde het wachten nooit té lang: met de lees- en speelhoek is dit Kunstenhuis helemaal op kindermaat gemaakt.
Veertig minuten duurde de voorstelling die geen voorstelling was. Max Vandervorst maakte muziek op gieters, kolenkitgitaren, blikjes, fietssuren, plastic flessen, fietsframes... Verbluffend en amusant.

1.9.08

Eerste leerjaar

De boekentas is groter, de klas ligt een verdieping hoger, de speeltijden zijn korter en even klampte Groot Ventje zich bij het binnengaan van de nieuwe klas aan me vast. Maar om vier uur was alles leuk en fijn geweest en dronken we samen een chocolademilkshake.

8.8.08

Coup de coeur (2)



O la la.

Coup de coeur


Berry : Le bonheur (Carnet de route n°2)
envoyé par CasaDeBerry

Een beetje Birkin, een beetje Hardy: ik ben er helemaal weg van!

31.7.08

Bessenmousse

Ik ben verzot op zomerfruit. Hoe heet en zwoel en plakkerig ook, voor mij mag de zomer eindeloos duren, als hij maar met een overdaad aan aardbeien, frambozen, bramen, bessen komt. Maar nu mijn moeder een bakje rode bessen meebracht, Mijn Liefste er eentje kocht en ik er zelf ook nog eentje meenam, hadden we hier wel heel veel bessen. De bessenmousse die ik ermee maakte was een experiment, maar ik kan het iedereen aanbevelen. Heel eenvoudig en o zo fris op een warme dag als vandaag!

Nodig:
500 g rode bessen
15-tal aardbeien
400 g yoghurt
1 dl lichte room
suiker

Mix de bessen en de aardbeien met de yoghurt.
Voeg naar smaak suiker toe.
Klop de room stijf en spatel hem onder het yoghurtmengsel.
Schep in kommetjes en zet een tijdje in de koelkast.
Versier met enkele overgebleven bessen en aardbeien en eventueel wat coulis.

Smakelijk!

30.7.08

Ondertussen #7 >< Terrasje

Soms is het moeilijk kiezen uit een menukaart die je het water in de mond doet lopen. Ik ging dit keer voor een veilige en erg lekkere pasta met zeevruchten, Mijn Liefste waagde zich aan een pasta en papillotte. Die was zo heerlijk dat ik meteen ben beginnen googlen: dit verdient navolging in de eigen keuken!

Ondertussen #6 >< Met de Japanse slag

Het was zondag, dit moet Europa zijn.

Ondertussen #5 >< Mysterie

Het mysterie van het muziekautootje is opgelost.
'Maar we verklappen dat nog niet aan Klein Ventje, he mama, want toen ik zo klein was wist ik dat ook nog niet he.'
Zal het straks ook zo gaan met Sinterklaas en de paasklokken?

Ondertussen #4 >< Piratenfeest






Ondertussen #3 >< Vijf!